Ragna Bley

Ragna Bley w Kunsthall Oslo

Ragna Bley (ur. 1986) jest szwedzką malarką, która eksperymentuje z formą i materiałem, tekstem i językiem, czasem i przestrzenią. Jej wielkoformatowe obrazy charakteryzują organiczne, zmienne formy – zapadająca się geometria płynnych, elementarnych kształtów, które strzępią się na krawędziach i sączą się. Farba zdaje się podążać własną ścieżką, płynącą we wszystkich kierunkach.

Flatter runoff, 2016, akryl na dakronie (płótno żeglarskie), 310 x 160 cm Wszystkie zdjęcia obrazów: copyright, uprzejmość artystki oraz Kunsthall Oslo

Przedstawione obrazy pochodzą z wystawy w Kunsthall Oslo w Norwegii. Odbyła się ona w dniach od 11.03 do 21.05. 2017 roku, nosząc tytuł „Zooid”

Nowe obrazy Ragny Bley mają ponad trzy metry wysokości i są namalowane na niezagruntowanym płótnie żeglarskim.

Płótno żeglarskie jest białe, a użycie go bez zagruntowania sprawia, że Bley może pozwolić na dyfuzję pigmentu na tkaninie. Daje to efekt akwareli, tworząc płynne plamy warstwowego koloru, które rozprzestrzeniają się po obrazie i wydają się unosić w przestrzeni.

Na pierwszy rzut oka obrazy wydają się abstrakcyjne, związane głównie z grą farby i światła na powierzchni płótna. Ale drugie spojrzenie ujawnia określone obrazy w procesie formowania, rozmyte postacie, które prawie, ale nie do końca, zdefiniowały się wśród wirujących chmur rozcieńczonego pigmentu.

Obrazy Bley dają poczucie, że obraz został uchwycony podczas powolnego kształtowania, ewolucji w procesie malowania.

Tytuł wystawy, Zooid, jest słowem używanym w biologii dla organizmu o niepewnym statusie, który jest prawie, ale nie całkiem, indywidualnym stworzeniem. To maleńkie ukwiały, które łączą się w rafy koralowe, jak tłumaczy tekst objaśniający wystwę.

Wystawa Bley dotyczy więc prawdopodobnie tego stanu pośredniego, między abstrakcją a przedstawieniem, albo między myślą a ekspresją. Jednym ze sposobów zrozumienia jej obrazów jest potencjał procesu malarskiego lub sam proces twórczy. Mówi o pragnieniu uchwycenia momentu w ewolucji dzieła, w którym droga do jego idealnej realizacji wciąż wydaje się otwarta.

Ragna Bley, Slouched cleft, 2017, Acrylic on Dacron, 330 x 170 cm

Ragna Bley, Plastic sluice, 2017, Acrylic on Dacron, 330 x 170 cm

Ragna Bley, River custom tepid, 2017, Acrylic on Dacron, 330 x 170 cm

Ragna Bley, Meridian awl, 2017, Acrylic on Dacron, 330 x 160 cm

Ragna Bley, Pit limit, 2017, Acrylic on Dacron, 330 x 170 cm

Ragna Bley, receive in past tense, 2017, Acrylic on Dacron, 330 x 170 cm

Obrazom towarzyszy wiele małych rzeźb z brązu. Rzeźby te podejmują temat Zooid, wyglądając prawie, ale nie całkiem, jak pojedyncze stworzenia i odzwierciedlając niektóre kształty widoczne na obrazach. Zarówno ściany, jak i podłoga są pomalowane na biało, co sugeruje, że zarówno rzeźby, jak i obrazy zamieszkują to samo środowisko i że, podobnie jak polipy rafy koralowej, mogą łączyć się w jedną całość.

Ostatnie wystawy indywidualne Ragny Bley obejmują: „Pluto” na OSL (2018), „Lay Open” we Frankfurcie nad Menem, Berlin, „Super Body Sweet” w Editorial, Wilnie, „Zooid” w Kunsthall w Oslo i w Malmo (2020). Prace Bley są obecnie wystawiane w Kunstnernes Hus Oslo oraz na Moderna Exhibition 2018 w Moderna Museet w Sztokholmie